سلام و خدا قوت خدمت همه ی کاربران گرامی پارسی بلاگ
آن چه در این پست به آن خواهیم پرداخت نکاتی است که امیدواریم بتواند پاسخ گوی سوالات دوستان باشد.
نکاتی در مورد اینکه چگونه مطلبمان برگزیده ی پارسی نامه باشد؟
هدف از ایجاد پارسی نامه چیست؟
و ... .
شروع می کنیم با «بسم الله الرحمن الرحیم»
پارسی بلاگ یکی از سرویس دهنده های وبلاگی است که برای راحتی کار وبلاگ نویسان و علاقمندان به وب گردی « مجله ی پارسی نامه » را تاسیس نموده است و در آن مطالب برگزیده ی تمامی وبلاگ های فعال در پارسی بلاگ و حتی پیام های برگزیده ی آن ها در « پیامرسان » پارسی بلاگ را با دسته بندی موضوعی در این مجله جای داده است.
البته « دیگر پایگاه ها » هم یکی دیگر از بخش های « پارسی نامه » است که سعی شده مطالب جالب و خواندنی دیگر سرویس دهنده ها در آن قرار گیرد.
اما می رسیم به اهداف پارسی نامه که افزایش سطح علمی و عملی کاربران پارسی بلاگ و ایجاد فضایی مناسب در جهت بیانات رهبر معظم انقلاب مبنی بر تشکیل کرسی های آزاد اندیشی است.
اما اگر می خواهیم مطالبمان برگزیده پارسی نامه شود چه کنیم؟
_ دقت داشته باشیم که در مرحله ی اول مطلب باید تولیدی باشد یعنی حاصل فکر و قلم نویسنده ی وبلاگ باشد.
دبیران عزیز برای اطمینان حاصل کردن از کپی نبودن یک مطلب آن را در گوگل سرچ می زنند و حتی برای اینکه حقی ضایع نشود اگر تکرار یک مطلب کم تر باشد هر دو سه لینک را بررسی می کنند تا از روی تاریخ و نوع نگارش سعی شود صاحب اصلی مشخص و آن مطلب برگزیده شود و در این مورد معمولا فیدها کمتر به نمایش در می آیند.
_ عنوان مطلب تا حد ممکن زیبا و کوتاه انتخاب شود.
گاهی به خاطر تغییر تیتر و عنوان مطلب خود شاکی می شوند و آن را توهین به شعور خود می دانند و در وبلاگ ها یا فیدهایشان دست به شورش می زنند که این از اخلاق به دور است و اصلا پسندیده نیست زیرا اولا سعی می شود در عناوین انتخابی دستور زبان فارسی رعایت شده باشد و دوما گاهی عناوین طولانی هستند و در مجله دو خطی می شوند که این در مجله زیبنده نیست و ما حتی گاهی بر خلاف میلمان مجبور می شویم عناوین را تغییر دهیم سوما هر مجله ای چه مجازی چه حقیقی این حق را داراست که برای جذب مخاطب و بر اساس صلاح دید هایی این کار را انجام دهد و این به هیچ وجه توهین و ... نیست این را هر فرد رسانه ای می داند.
_ سعی شود حداقل یک نکته ی مفید در مطلبمان وجود داشته باشد که ارزش ارسال به مجله را داشته باشد.
در پرداختن به یک سوژه چه در فید پیامرسان و چه پست وبلاگ، باید یا سوژه، سوژه ی متفاوت و جالبی باشد، یا نوع پرداختن و نگارش متفاوت و جالب باشد. ممکن است موضوع پست یا فید یک موضوع تکراری باشد ولی نوع نگاه، بکر و تازه و جالب باشد! طوری که قابلیت برگزیده شدن داشته باشد.
_ گاهی مطلبی تولیدی هم هست و بسیار زیبا اما جمله ای و حتی کلمه ای در آن آورده شده است که در شان ارسال به مجله نیست و به منزله ی تایید آن مطلب است پس دقت کنیم.
_ اگر پست مان تولید یک پوستر یا فتوبلاگ و ... است و تمایل هم داریم که پستمان در تیتر یک یا دو مجله قرار گیرد باید کطلبی تولیدی و زیبا هم همراه آن باشد.
_ در صورتی که تصور می کنیم مطلبمان شایسته ی تیتر یک یا دو است سعی کنیم تصویری زیبا و متناسب هم برای آن انتخاب کنیم تا هم به کار دبیران سرعت ببخشیم هم بیشتر کمکشان کنیم.
_ «!!» مفهوم تمسخر را می رساند، «؟؟» هم هیچ معنایی ندارد. بیشتر از دوتایش هم که محشر است لطفا دقت کنیم!
در برخی یادداشت ها دیده می شود که از علائمی مثل علامت تعجب و سوال چندین بار پشت سر هم استفاده شده است، این موارد در دستور زبان فارسی هیچ جایگاهی ندارد و زیبایی نوشته را هم کم می کند.
_ پس از نگارش پست ها آن را بازبینی کنیم تا غلط های املایی آن را اصلاح کنیم.
_ از فونت Tahoma و سایز سه استفاده شود تا خواندن آن برای مخاطبان آسان تر باشد.
_ دقت در پاراگراف بندی ها و کوتاه تر بودن مطلب مخاطب بیشتری جذب خواهد کرد و خواندن مطلب را آسان تر.
و اما نکاتی که گفتن آن ها را خالی از لطف نمی بینیم.
دبیران گرامی پارسی نامه کاملا فی سبیل الله و خدا پسندانه در حال فعالیت هستند و وقت خود را هزینه ی این کار می کنند و روزانه هزاران وبلاگ و مطلب را بررسی می نمایند این غیر از هزینه ی چشم هایشان است! و گاها برخی رفتارهای طلبکارانه واقعا خستگی را بر دل و جان این عزیزان باقی می گذارد.
مطالب زیر دست دبیران مختلف می رود یعنی بستگی دارد یک مطلب زیر دست کدام دبیر بیفتد و انتخاب ها به سلیقه ی دبیران است ممکن است دبیری مطلبی را انتخاب ولی دبیر دیگر مطلبی را رد کرده باشد.
در آخر اینکه همه ی دوستان پیامرسانی گرامی می توانند با یک نظر خصوصی مشکل خود را اعلام و حل شده دریافت کنند.
کاربران گرامی می توانند سوال ها و لینک های خود را در « اتاق درباره پارسی نامه » هم به تبادل نظر بگذارند.
